تأثیر جیبرلیک اسید بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه ژنوتیپ‌های مختلف سورگوم تحت تنش شوری

به‌منظور بررسی اثرات پرایمینگ بذر بر جوانه‌زنی چهار ژنوتیپ سورگوم تحت شرایط تنش شوری آزمایشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال 1396 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل چهار سطح تنش شوری (صفر (بدون شوری یا شاهد)، 70، 140 و 210 میلی‌مولار کلریدسدیم)، چهار سطح پرایمینگ با استفاده از هورمون جیبرلیک اسید (صفر (بدون پرایم)، 5/2، 5 و 5/7 میلی‌گرم در لیتر) و چهار ژنوتیپ سورگوم (Superdan، Pegah، KFS2 و KFS1) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری طول ریشه‌چه، کلئوپتیل و ساقه‌چه، وزن تر و خشک اندام‌های هوایی، سرعت جوانه‌زنی، درصد جوانه‌زنی و بنیه بذر کاهش یافت. بیشترین درصد و سرعت جوانه‌زنی در سطوح شوری 0 و 70 میلی‌مولار کلریدسدیم در ژنوتیپ KFS2و در سطح شوری 140 و 210 میلی‌مولار کلریدسدیم در ژنوتیپ KFS1 بدست آمد. پرایمینگ اثر معنی‌داری بر صفات مورد مطالعه به جزء وزن تر و درصد جوانه‌زنی داشت. بیشترین سرعت جوانه‌زنی در سطوح پرایمینگ 0 و 5/2 میلی‌گرم در لیتر جیبرلیک اسید در ژنوتیپ KFS1 و در سطوح پرایمینگ 5 و 5/7 میلی‌گرم در لیتر جیبرلیک اسید در ژنوتیپ KFS2 مشاهده شد. بنابراین می‌توان در شرایط تنش شوری شاخص‌های جوانه‌زنی را با استفاده از پرایمینگ بهبود بخشید